Zaman Öğütme Makinesi
Sanma her tebessüm neşedendir İçleri ağlarken gülenler vardır Sanma ki dertler hep sana gelir Dertlerini derman sayanlar vardır Bakma üstlerdeki kıyafetlere Altlarında saklı yaralar vardır Bakma cilt ve yüz güzelliğine Yüreklere kazılı hasarlar vardır
Babacığım, sensiz ilk yazı hayatımın. Dün gece annemle yaşadığınız eve gittim yine. Balkon her zamanki gibiydi. Tentesi yer döşemesi, masası, sandalyeleri… Ama sen yoktun canım babam. Yerin boş kalmıştı. Balkonun, masanın bir tarafı değil sadece boş...
Şimdi ocağa bir çay, Servise bir bardak fazla koymalı… Yalnızlığa inat! *** Geçip karşısına oturmalı bir masanın, Yüzündeki tebessümü kaybetmeden. Muhabbetinden hoşlanmadığını sanmasın diye
Gül be çocuk. Gülmek parayla değil ya! Çatma hilal kaşlarını öyle Asma o masum yüzünü. Ağlama içli içli böyle Gül be çocuk. Gülmek o inci dişlerle, bedava! Kalbin görmemişken henüz yara
Gurbet ellere düştü yolumuz, Düştü de kaldık ya bir başımıza, Ayrılık çöktü ya şu bağrımıza, Garip değilsek söyle ya neyiz? Her gelen vurunca ardı ardına, Düşman çıktı ya dost sandığımız Ümit yıktı ya söz aldığımız, Biçare...
Seneler beni de değiştirdi. Hala söylüyorum doğru bildiklerimi, saklamadan. Ama artık bağırmadan, belki fısıldayarak. Hala karşı duruyorum haksızlığa, adaletsizliğe. Ama önce iyice bir düşünüp taşınarak. Seneler beni de değiştirdi. Hala sevdiğim insanlar için fedakarlıklar ediyorum. Yeri...
Bir akşam ailece Armutlu’ya gittik biz Dinlendik ve eğlendik Mutlu olduk hepimiz Her şeyi düşünülmüş Evler hem lüks, hem temiz İnanın seversiniz Siz de gidip görseniz Yeşil mavi iç içe Dinleniyor ruhunuz Bunları seyrederek Siz huzur...
Şiirde hece ölçüsünün yılmaz savunucusu, gündelik olayları mısralara dökerek okuyucularına sunmayı ve hayatlarımıza ayna tutmayı görev edinmiş gönül elçisi, zengin kafiyenin Türkiye temsilcisi, misafir yazar Buket Sarmaşık ilk şiiriyle Opereyşın’da. Okuyoruz… Annem aradı beni, Tansiyonu zıplamış....
