Zaman Öğütme Makinesi
Babaannem Osmanlı kadınıydı. Güçlü karakterliydi. Sevecen, cömert ve yardımseverdi. Kriz yönetiminde uzmandı. İstanbul’a komşu bir ilin ilçesinde geçti çocukluğum. Yıllarca “geniş aile” olarak yaşadık. Sonraları da altlı üstlü oturduk babaannem ve dedemle. Dedem ondaki potansiyeli görmüş...
Sıcak… Dışarıda hava gerçekten sıcaktı. Ama içeride bu sıcağa bir de insan kalabalığının yol açtığı havasızlık eklenince, ortam iyice çekilmez oluyordu. Garip mimarisi, duvarlardaki tozlanmış uyarı levhaları ve asık suratlı çalışanları ile burası gerçekten garip bir...
Temel, arkadaşı Dursun’u evine çağırmış. Yeni dekorasyonunu göstermiş. Yatak odasını gösterirken Dursun duvarda asılı duran gong’un ne için olduğunu sormuş: “Bu ne için Temel?” “O benim saatim.” “İyi de bunun göstergesi yok ki. Nasıl anlıyorsun?”
