Yolcu ve Güven
Yıllarca önce araba kullanmasını öğrenirken, ustam sigara içirtirdi bana… Ve yoğun trafiğe çıktığımda, ya da keskin dönemeçlere geldiğimde sönerse sigaram, direksiyonu alırdı elimden…
Ben araba kullanırken fıkralar da anlatırdı. Ve eğer ben arabayı sürerken kendimi işime kaptırıp da fıkralarına gülmediysem direksiyonu alırdı elimden…
“Güvensiz hissederim kendimi” derdi… “Korkutur beni, şöförün kendini işine gereğinden fazla kaptırdığını görmek bir yolcu olarak…”
İşte ben de o zamandan beri gereğinden fazla dalmamaya bakarım yaptığım işe… Çevremde olup biten şeylerle de ilgilenirim… Birileriyle konuşmak için işime ara veririm çoğu kez… Bir sigara içemeyecek kadar hızlı araba sürmekten vazgeçtim… Yolcuyu düşünüyorum artık.
Bertolt Brecht
değişik bir yaklaşım olmuş ama güzel de olmuş 🙂