Kendimize nasıl link verelim?

Yeni nesil arama motorlarının ortaya çıkışıyla beraber, web sitelerinde bir öğe çok ön plana çıktı: Linkler… İnternetin temel mantığı olan “bağlantılar”, bu gelişmeden sonra tahminlerin ötesinde önem kazandılar. Web sitelerinin başka sitelere verdikleri bağlantıların arama sonuçlarındaki sıralamayı en çok etkileyen faktörlerden biri olduğu gerçeği, internet yayıncılığına adım atan herkesin dikkatini çekmeyi başardı.

Konu öyle bir boyuta taşındı ki, bazı web siteleri Google PageRank’lerini arttırabilmek amacıyla, yüksek PageRank değerlerine sahip web sitelerine reklam verdiler. Böylece, web sitelerinin birbirlerine gerektirdiği kadar bağlantı vermesine dayalı olan internet; alakasız web sitelerinin, bazen hitlerini arttırmak, bazense para kazanmak için içerikleriyle ilgisiz bağlantılar verdiği bir karmaşa ortamına dönüştü.

Bu karmaşa ortamını fark etmek hiç de zor değil. Her gün kullandığınız arama motorunu açın ve bir arama yapın. Sonuçlardan ne kadar memnunsunuz? Temelde PageRank mantığı, hemen herkesin aklına yatan bir “alaka kurma” algoritmasına bağlıyken, sonuçların bu kadar kötü sıralanmaya başlamasının sebebi, belki de web sitelerinin alışkanlık haline getirdikleri bu gereksiz bağlantılar oldu.

Son zamanlarda bu durumun yeni bir boyut kazandığını görüyoruz. Pek çok web sitesi, ziyaretçilerin sitelerinde daha uzun süre durmasını sağlamak için içeriklerinde kendilerine daha çok bağlantı veriyorlar.

Sistemin mantığı şu: Normal bir içerik sitesinde, arama motorlarından siteye gelen ziyaretçiler genellikle bir yazıyı okuyup siteden ayrılırlar. Hemen her web sayfasında yer alan önemli sayfalara geri dönüş bağlantıları, çoğunlukla ziyaretçilerin ilgisini çekmez. Çünkü ziyaretçiler bir konuda bilgi almak için gelmişlerdir, ve evet, sitenin tamamının bu konuyla ilgili bilgiler içermediğini bilirler. Bu sebeple ziyaretçilerin dolaştıkları ortalama sayfa sayısı genellikle düşüktür.

“Olsun” diyebilirsiniz, ama web siteleri böyle düşünmezler. Sitelerine reklam alan web yayıncıları gösterim başına veya tıklama başına ücret kazanırlar. Kaç kullanıcının reklamlara tıklayacağı kesin olarak bilinemese de, ortalama olarak 2-3 tık/100 sayfa gösterimi gibi bir tahminle hesaplar yapılır.

Sayfa gösteriminin artması, reklama tıklanma ihtimalinin artması demektir yani, bir bakıma. Son zamanlarda sıkça karşımıza çıkan “web sitelerinin kendilerine gereksiz bağlantı vermeleri” probleminin sebebi bu şekilde özetlenebilir.

Web siteleri kendilerine bağlantı vermek için genellikle etiket sistemlerinden güç alırlar. Nasıl mı? Yazılarının içine, genellikle konuyla alakası olması çok da önemsenmeden, etiket bağlantıları yerleştirerek. İsterseniz bunu bir örnekle açıklayalım:

Gördüğünüz gibi içerik, aslında içerikle çok da alakalı olmayabilen bağlantılarla doldu. Bu bağlantıların içeriğimizi güçlendirmediği ortada. Hatta ziyaretçilerimizin bu gereksiz bağlantıların, konuya ilişkin bilgiler içerebileceğini sanmaları, siteye olan güvenlerinin bir-iki tıklama sonunda ortadan kalkmasına sebep olabilir.

Bu yöntemi uygulayan çoğu web sitesi, bu ihtimali önemsemiyor bile. En azından şimdilik.

Sitelerin kendilerine fazla link vermesi konusu, internette son zamanlarda çokça tartışılıyor. Bunun en yakın zamandaki örneklerinden biri, Tim O’Reilly’nin “Kendine link vermek web’in geleceği mi?” sorusunu sorarak, meşhur web girişimleri sitesi Techcrunch.com‘a serzenişte bulunmasıydı. Tim O’Reilly, Techcrunch’ın, web girişimleriyle ilgili bilgiler sunan TechCrunch sitesi CrunchBase‘e gerekenden fazla bağlantı verdiğini savunuyor, TechCrunch’ı, NY Times web sitesi gibi olmakla suçluyordu.

Gerçekten de TechCrunch, her yazının altında yazıda geçen şirket ve girişimci isimleriyle ilgili bazı bilgileri CrunchBase’den alarak yayınlamanın dışında, yazı içinde de “kardeş sitesine” bolca bağlantı veriyor. Mesela bazen yazıda bahsedilen şirketin logosuna tıklandığında, şirketin web sayfası yerine, CrunchBase profili açılıyor.

Tim O’Reilly, internet yayıncılarından iki şey rica ediyordu:

1) İçeriğinizdeki bağlantıların yarısından çoğunu kendinize verdiğiniz bağlantılar oluşturmasın.

2) Ancak konuya ilişkin gerçekten kullanışlı bilgiler içeren sayfalarınıza bağlantı verin.

TechCrunch bu serzenişe “Hayır Tim. Biz NY Times kadar kötü değiliz!” başlıklı bir yazı kaleme alarak cevap verdi. Cevap yazısında bu konuda kesin bir kurallarının olmadığı belirtildi.

Ancak TechCrunch okuyucuları; bu yazının altında, Tim O’Reilly’den daha fazla serzenişte bulundular ve her yazının altında yer alan bilgi kutucuklarının yeterli olduğunu, yazı içinde bu tarz bağlantılar istemediklerini belirttiler.

Bazı okuyucular ise, bu tarz bağlantılardan rahatsız olmadıklarını, ancak yazılardaki bu tarz “kendine giden” bağlantıların kolayca anlaşılabilir olması gerektiğini düşündüklerini söylediler: Bir şirket ismine tıkladıklarında o şirketin resmi sitesine mi, yoksa bir başka sitedeki profiline mi gideceklerini anlamak istiyorlardı.

Biz de bu konuda ikinci okuyucu grubu gibi düşünüyoruz:

Bize göre; bir web sitesi, içeriğinde kendisine bağlantı verecekse, bu bağlantıları kolayca anlaşılabilecek şekilde işaretlemeli. Böylece ziyaretçilerinin gereksiz bağlantılara tıklamasının önüne geçmeli. Elbette gerekli olmadıkça kendine bağlantı vermemeli ve bu bağlantıların sayısını sınırlandırmalı.

Aşağıda bununla ilgili bir örnek resim görebilirsiniz. İçeriğinizde kendi sitenize çok link veriyorsanız, bunun gibi bir renklendirmeye gidebileceğiniz gibi, başka web sitelerine verdiğiniz linklerin yanına minik birer resim ekleyebilirsiniz.

Ziyaretçiyi rahatsız etmemek sizin elinizde.