Öldü Sanılarak Ödül Verilen Hindistan Kahramanı

Param Vir Chakra (kabaca, En Yüksek Cesaret Çarkı) savaş sırasındaki cesaret için verilen Hindistan’ın en yüksek askeri nişanı, “görev çağrısının ötesinde ve normal hayatta yapılması imkansız olan en nadir kahramanlıkların” ödülüdür. Madalya, dünyadaki askeri ödüller içerisinde en zorlu seçim sürecinden birine sahip olmasıyla biliniyor ve madalyayı kazanan toplam 24 kişiden 14’ü, madalyayı kazanmalarını sağlayan eylemleri sırasında öldürüldü. Ölümünden sonra madalyayı alanlardan biri de Yogendra Singh Yadav’dı. Problem ise Yadav’ın gayet canlı oluşu ve hastanede iyileşme sürecindeyken kendi kahramanca ölümü hakkında duyduklarıydı. 

1980 yılında Aurangabad Ahir köyünde dünyaya gelen Yadav, eski bir askerin oğluydu. Bu yüzden sadece 16 yaşındayken orduya katılmaya karar verdikten sonra Bombacılar Alayına katılması ailesi için sürpriz olmadı.

Yogendra Singh Yadav

Daha sonra Yadav ordu için müthiş bir kazanç olduğunu kanıtladı, rütbesini hızlıca yükseltti ve sonunda seçkin bir komando birliğinde görev yapmaya başladı.

3 Mayıs 1999’da, Kaşmirli ve Pakistanlı militanlar taaruz gerçekleştirdiler ve savaşın sonundan beri terk edilmiş durumda olan birkaç stratejik kale ve sığınağın kontrolünü ele geçirdiler. Bu eylem Kargil Çatışması olarak bilinen – iki ülke arasında 3 aydan biraz daha uzun süren kanlı çatışma dizisinin başlamasına yol açtı.

Ele geçirilen stratejik açıdan en değerli noktalardan biri “Tiger Hill” veya resmi olarak 4660 numaralı nokta olarak bilinen, 17.411 fit (5.307 m) yüksekliğindeki dağın üstünde güçlendirilmiş bir grup savaş istasyonuydu. Kargil bölgesindeki en yüksek zirve olan Tiger Hill, düşman askerlerinin 56. Tugayı’nın karargahına bakmasına ve aynı zamanda Srinagar-Leh otoyolunun birlik ve arz hareketleri için izlenmesine izin veriyordu.

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Hindistan ordusunun en yüksek rütbeli subayları, maliyeti ne olursa olsun yeniden ele geçirme emri verdiler Yadav’ın komando müfrezesi olan 18. Bombacıları’na…

18. Bombacıların görevi, Ağır silahlı bombardımanın şaşırttığı orada konuşlanmış Pakistanlı ve Keşmirli güçlerin içinden, dağın dikey kesiminin yakınındaki buzla kaplı 1000 fitlik bölümü tırmanmak ve dağın tepesindeki güçlendirilmiş 3 sığınağa saldırmaktı.

Yadav (ki bu noktada sadece 19 yaşında idi), karla örtülü tepeyi desteksiz tırmanmaya ve saldırıyı yönetmeye gönüllü olmak için hiç vakit kaybetmedi. Yadav’ın görevi iplerin belirli alanlara takılmasıydı, böylece iki düzineye yakın 18. Bombacılar takımı onu daha hızlı takip edebilecekti.

Yadav dağın tepesinde işini sonlandırırken, müfrezesi arkasında yakın takipteydi, ne yazık ki Yadav görüldü ve düşman makineli tüfekler ve roketatarlarla ateş açtı.

İlk yaylım ateşi Yadav’ın birlik komutanını takımından birkaç kişiyle birlikte öldürdü. Hem metaforik olarak hem de kelimenin tam anlamıyla hayata tırmanan Yadav, üç önemli yaralanma yaşarken kendini yolun geri kalanını tımanmaya zorladı, iki mermi omzuna, bir tanesi ise kasıklarına isabet etti.

Yaralanmalara ve çok az bir korumayla ağır ateş altında olmasına rağmen ilk sığınağa ulaşmayı başardı, sığınağın içine bir bomba fırlattı  ve içerdeki herkesi öldürdü, düşman ateşini bu konumdan susturarak, takımının çıkışa devam etmesini sağladı.

Ne yazık ki ikinci bir düşman birliğinin dikkati doğrudan Yadav’ın üzerindeydi ve kısa bir süre önce iki yol arkadaşının arasına katılan genç adama ateş açtılar. Yadav daha sonra bu ölüm üçlüsüne mermi ve roket fırtınasının içinde yol gösterdi, Yadav sonunda düşman sığınağına ulaşmayı başarmıştı. Sonraki el ele arbedenin içinde tırmanırken kullandığı buz baltasını birincil silahı olarak kullandı, pozisyonu yöneterek 4 Pakistanlı askeri öldürdü.

Bu esnada, 18. Bombacılar’ın hayatta kalan üyeleri Yadav’ın bulunduğu noktaya ulaştılar ve ölmüş düşman askerleri arasında dikilen yaralı gençle karşılaştılar.

İki taarruz sırasında, Yadav 12 mermi yarası ve iki el bombası yarası almış, bir patlama sonrasında kolu yerinden çıkmış ve kırılmıştı. Kemeriyle kullanamadığı koluna bir askılık yapan Yadav, 3. ve son noktaya taarruza geçti. Yaylım ateşi altında arkadaşlarının bir kez daha taarruza geçmesinden etkilenen takım arkadaşları, peşinden gittiler ve 3. noktayı da ele geçirdiler.

Yadav’ın cesareti ve kendi hayatını hiçe sayarak yaptıkları, kısa sürede askeri yetkililere kadar ulaştı ve henüz 19 yaşında olmasına rağmen, Param Vir Chakra ödülüne aday gösterildi.

Hindistan Ordusu için çok önemli bir ödül olan Param Vir Chakra’ya aday gösterilenlerin, bu ödülü kazanabilmeleri için zorlu bir seçim sürecinden geçmeleri gerekiyordu. “Normal” bir kahramanlığın ötesinde, “karada, denizde veya havada, düşman karşısında, en çarpıcı kahramanlığı veya üstün değerli eylem veya fedakarlık” göstermiş olmak gerekiyordu.

Bu yüzden adaylar, Hindistan Ordusu’ndaki 6 askeri hiyerarşik kademe tarafından değerlendirmeye tabi tutuluyorlardı.

Kısa süre içerisinde, Yadav’a ölüm sonrası Param Vir Chakra ödülünün verildiğini duyurdular. Ancak bunca prosedür ve tantanaya rağmen, “ufak” bir hata yapmışlardı. Yadav hayattaydı! Yaralı halde dağdan inmeyi ve üs hastanesine ulaşmayı başarmıştı. Tedavi ediliyordu.

Haberler duyulduğunda, Yadav’ın eşi askeri yetkililerle irtibata geçerek kocasının hayatta olduğunu haber vermeseydi, sanırız ödül törenine bile çağırılmayacaktı.

Karışıklığın sebebinin, aynı takımda aynı isimde – Yogendra Singh Yadav – bir başka askerin daha olması ve o askerin çatışmada ölmüş olması olduğu açıklandı. Hayattaki Yadav’ın kahramanlıkları ödüle değer görülmüş olsa da, yetkililer bu kadar kahramanlığı gösteren kişinin, ölü olan Yadav olacağına ikna olmuşlardı.

Tabi bu işin resmi açıklaması…

Belki de kimse aynı takımda aynı isimde iki kişinin bulunacağına ihtimal vermemişti, kim bilir.