Huzur, Mutluluk ve Sorumluluk
Sıcak, güzel bir Temmuz sabahıydı. Dinlendirici bir sessizlik vardı. Cemil çok mutlu bir aile babasıydı. Gerçi çocukları yoktu ama sorumluluklarını bilen bir kocaydı.
Etiketlendi: evlilik
Ev hanımı
Adam, iş çıkışı eve geldiğinde, evin bahçesinin karma karışık olduğunu görmüş. Üç çocuk da bahçede çamurlar içinde oynuyormuş. Boş yemek kutuları ve içecekler etrafa saçılmış. Arabası garaj kapısının önünde, bir kapısı açık şekilde yamuk hâlde parkeder...
Ev Mahkemesi
Ev Mahkemesi
Arkadan Bakınca…
Eve yeni elbisesiyle dönen kadına, “Bu kadarı da fazla!” diye çıkıştı beyi. – Bir ay içinde üçüncü elbise bu!
Kılıbık
Ne umdum da ne buldum ben şu yeni hayattan? Daha iyi olurdu düşseydim azgın attan.
