Gerçekten Kolay Mı?

Günlük hayatta olsun arkadaş sohbetlerinde olsun aklımıza gelen proje ve işler olur. Bunlardan bazıları topluluk önünde dile getirildiğinde çevreye genelde bir iyimser atmosfer yayılır. Siz de benim gibiyseniz geçmişten bu yana çokça projeniz olduysa iyimser atmosfer derken ne demek istediğimi anlamışsınızdır. Anlamsız bir “olur ya olur tabi tabi” tipi bir güven telkini ya da kısaca amiyane tabirle gaz verme durumu yaşanır. Ancak şimdilerde bu durumu aynı kahvehanelerdeki  “memleketi kurtarma” hikayelerinde olduğu gibi her şey beş dakikada yapılacak kıvama gelir on dakikada yapılır şeklinde görmüyorum. Zaten böyle olsaydı herhalde iş başındakiler memleket kurtaran kahvehane topluluğuna çok özeniyor olacaklardı çünkü bir çok yardımcı ve danışmanları varken bile kahvehanedeyken akla gelenleri onlar düşünemiyorlar gibi olurdu. Peki gerçekten öyle mi?

Yapmayı düşündüğünüz işi bilenin temkini işi bilmeyenin cesaretinden zannediyorum daha faydalı . Bu durumu şuna benzetiyorum: Yüzlerce yemek tarifiniz olabilir ama bu sizi iyi bir usta yapmaz. Tek başına hiç bir tarif iyi bir ustanın elinden çıkan yemeğin verdiği lezzeti sağlayamaz. Dahası karın da doyurmaz. Ortaya bir şeyler konurken bir alın-teri, bir akıl-teri meydana geliyor. Yapılan işi bir hesap makinesinin bir işlemi yapması olmaktan çıkaran da bu. Etrafta gördüğümüz her şeyde alın ve akıl terinin muhteşem harmanını gördüğümüzde “işte bu güzel” diyoruz. En son yaptığınız ve içinize sinen şeye bakın. Alın ve Akıl terinin ideal karışımını görürsünüz. Kolayca yapılan güzel şeylerin aslında senelerin birikimiyle ortaya çıktığını da gözden kaçırmamak gerekiyor. Eğer ter yoksa ya da o şeyi çok kolay başardıysanız yaptığınız güzel şeye bir daha bakın. Gerçekten güzel mi diye. Sizce gerçekten kolay mı?