Utanmak

Gaze­te­le­rin in­ter­net nüs­ha­la­rı­nı oku­yo­ruz Ame­ri­ka’da. Mat­ba­a bas­kı­la­rıy­la na­sıl ör­tü­şü­yor bil­mem ama bü­yük ga­ze­te­ler­de ilk say­fa­da, re­sim­li ko­ca bir baş­lık var, bel­ki “kâ­ğıt ga­ze­te­ler”de ikin­ci, üçün­cü say­fa­lar­da­dır. Şöy­le:

“Kü­çük kı­zı utan­dı­ran yar­dım”

“Kü­çük kı­zın ka­ra las­tik utan­cı”

Kü­çük kı­zın adı, ya­şı, fo­toğ­ra­fı. Aya­ğın­da ka­ra las­tik, ya­nı ba­şın­da ye­ni çiz­me­ler. Yet­me­miş, Fo­to Ga­le­ri ya­pıl­mış: Kü­çük kız otu­rur­ken, kal­kar­ken, las­ti­ği çı­ka­rır­ken, çiz­me­si­ni gi­yer­ken…

Ha­ber şu: Ha­yır­se­ver va­tan­daş­la­rın gön­der­di­ği ba­zı eş­ya­lar kö­yün bi­rin­de öğ­ren­ci­le­re da­ğı­tıl­mış. İlin va­li­si ve be­ra­be­rin­de­ki bü­rok­rat­lar ta­ra­fın­dan ve ta­bi­î ga­ze­te­ci­ler eş­li­ğin­de.

Bir ke­re bu ha­ber za­ten o ilin, hat­ta ilin bi­le de­ğil, o kö­yün bağ­lı ol­du­ğu il­çe­nin ma­hal­lî ga­ze­te­sin­de ya­yım­la­na­bi­le­cek bir ha­ber­dir. Kö­yün bi­rin­de öğ­ren­ci­le­re da­ğı­tı­lan ka­lem, def­ter, çiz­me, ce­ket ha­be­ri­nin mil­lî bir ga­ze­te­de ne işi var?

Son­ra… O yar­dım da­ğıt­ma “tö­re­nin­de” ga­ze­te­ci­le­rin ne işi var? Ba­sı­nın bu­lun­ma­sı­nı yar­dım­la­rı gön­de­ren ha­yır­se­ver­ler mi is­te­di, va­li mi is­te­di, köy muh­tar­lı­ğı mı is­te­di, kim is­te­di? Bel­li ki bi­ri­le­ri ha­ber ver­di ve o gün ora­da ka­me­ra­lı bir iki ga­ze­te­ci ha­zır bu­lun­du. Ba­sı­nı ha­ber­dar et­mek, yar­dı­mı gös­te­ri­leş­tir­mek de­ğil mi? Ve bir yar­dı­mı gös­te­ri­leş­tir­mek bi­raz ayıp, bi­raz gör­gü­süz­lük ol­mu­yor mu?

Son­ra… Ge­le­lim ga­ze­te­le­rin tav­rı­na. Kü­çük kız va­li ve be­ra­be­rin­de­ki­ler ora­day­ken utan­mış ye­ni çiz­me­le­ri­ni gi­ye­me­miş, on­lar çı­kın­ca giy­miş! Al­lah Al­lah! Fo­toğ­raf­lar ha­be­ri ya­lan­lı­yor. Söz ko­nu­su öğ­ren­ci ye­ni çiz­me­le­riy­le ve va­liy­le yan ya­na gö­rün­tü­len­miş çün­kü. Genç kız­lı­ğa adım at­ma­nın eşi­ğin­de­ki öğ­ren­ci bel­li ki o ka­dar kra­vat­lı ze­va­tın için­de ve­ri­len çiz­me­yi kap­tı­ğı gi­bi aya­ğı­na ge­çir­me­ye utan­dı, ki­bar­ca ke­na­ra çe­ki­lip son­ra giy­di. Ama mu­ha­bir­ler onun, las­tik­le­ri­ni çı­ka­rır­ken, çiz­me­le­ri­ni gi­yer­ken, hat­ta las­tik­le­ri­ni önü­ne koy­du­rup çiz­me­ler aya­ğın­da poz ver­di­re­rek fo­toğ­ra­fı­nı çek­me­ye, ga­ze­te­ler de bun­la­rı bas­ma­ya utan­ma­dı. Hem bas­tı­lar, hem baş­lık at­tı­lar:

“Kü­çük kı­zı utan­dı­ran yar­dım”

“Kü­çük kı­zın ka­ra las­tik utan­cı”

Ma­dem kız utan­dı, ne­den fo­toğ­ra­fı­nı çek­ti­niz? Dö­ne dö­ne hem de… Ma­dem kız utan­dı, onun utan­cı­nı mil­yon­lar­ca ki­şi­ye ser­gi­le­mek için mi bas­tı­nız ga­ze­te­le­re? Kü­çük kız utan­dı, cüm­le âlem duy­sun! Bu ne say­gı­sız­lık­tır?!. Genç bir kı­zın onu­ruy­la na­sıl oy­na­mak­tır?

Utan­ma­ma­sı ge­re­ken tek ki­şi o kız, utan­ma­sı ge­re­ken öte­ki­ler ne piş­kin!

Yar­dım da­ğıt­ma işin­de biz bu­nu hep ya­pı­yo­ruz.

Utan­mı­yo­ruz!

Ayşe G. Tunceroğlu – Türkiye