Ağlama!
Ağlıyorsun, biliyorum. Biliyorum, çünkü gözlerinden dökülen her damla yaş, bir kor parçası olup düşüyor yüreğime. Eritiyor yüreğimi. Ete değen kor gibi yakıyor beni. … ve “ben”den, dumanlar yükseliyor, yüreğim eridikçe. İşte o dumanlar, karanlık bir bulut...