Sen İstemezsen…
Sıcak bir yaz akşamında, dertlerimizden biraz uzaklaşmaya çalışarak başlamıştık sohbetimize. Ne oldu ne bitti bilmiyorum, dertlerimizden kaçmaya çalışırken, dertlerimizin davetsiz bir misafir gibi sohbetimizi ele geçirdiğini fark ettik hayretle.
– Zorla güzellik olmaz, dedi dostum özetle.
– Zorla güzellik olmaz, diye tekrarladım. “Ama” dedim. “Sadece güzellik değil. Hiçbir olumlu düşünce, zorlamayla ortaya çıkmaz. Zorla mutlu olmak, zorla gülmek, zorla sevmek, zorla özlemek mümkün mü mesela?”
– Böyle düşünmemiştim, diye cevapladı dostum.
– Düşünmemiş olabilirsin. Çünkü düşündürmüyorlar, dedim. “Olumlu düşünceler, insanın içinden gelir halbuki. Sevmen için karşındakinin güzel olması, gülmen için espri yapması gerekmez. Mutlu olman için sebebe ihtiyacın yok. Özlemek içinse hasret duyulacak bir şey olmasına.
Güzel olduğu için sevmezsin, sevdiğin için güzel gelir karşındaki. Espri yapılsa da gülmezsin, yapanı beğenmemişsen. Dünya birleşse mutlu edemez seni, mutsuz olmayı dilemişsen. Ve kimse özletemez kendini, sen özlemek istemezsen.”
Ne kadar güzel tespitler içeren bir son paragraf…