Değişen ne?

Bingöl’de, insan baskısı ve belki de havaların sıcak olması sebebiyle Peri Çayı’na giren yavru ayı, çevrede piknik yapanlar tarafından acımasızca taşlanarak öldürüldü. Ayının annesi avcılar tarafından vurulmuş halde ormanda bulundu. Ana Haberler

Hepiniz bu habere aşinasınız, biliyorum. Bir kaç gün televizyonlarda, radyolarda, internet sitelerinde olay enine boyuna tartışıldı. Hayvanların hayvanca öldürülmesi, pek çok insanın tepkisini çekti. İnsanların ne kadar canavarlaşabilecekleri üzerine yorumlar yapıldı.

Ben dikkatinizi olayın sosyolojik boyutuna çekmek istiyorum.

Farkında mısınız bilmem, artık çok sık “artık” diyoruz!

Örnek mi lazım?

Artık misafirperver insanlar değiliz. Hani o çok övündüğümüz özelliğimiz vardı ya, geçmiş olsun, artık yok.

Artık güleryüzlü, saf insanlarımız kalmadı. Saf kelimesini hakaret sayan insanlarımızdansa çok var.

Artık kapılarımızı kilitlemeden geceleri yatamıyoruz.

Artık o meşhur “kendi kendine yeten” ülkelerden biri değiliz. Ünvanımızı kaybedeli, bilmem, kaç yıl oluyor.

Öğrenciliğimizde övünerek anlatılırdı halbuki.

Artık su zengini falan da değiliz. Hatta su fakiri olduğumuzu uzmanlar söylüyor.

Artık “İsraf etmeyelim”, “Komşularımızın aç olup olmadıklarını kontrol edelim” diye düşünmüyoruz. Bunun için kocaman billboardları gözümüze gözümüze sokuyor belediyeler.

Liste uzar gider de, en çok canımı sıkan artık herhalde şu: Artık “Bunu yapan insan olamaz!” dedirten olaylara ülkemizde de rastlıyoruz.

Hem de bir iki kere değil, defalarca. Hemen her gün…

Ana baba katilleri, hırsızlar, uğursuzlar, haysiyetsizler hergün başka bir vukuatla haber oluyorlar.

Üstelik hızla çoğaldılar ve çoğalmaya da devam ediyorlar.

Neden mi? Sizce neden?

… ve sizce üzerimizdeki bu yılgınlığın sebebi ne?

Atalarımız boşuna “Böyle kuşun böyle kuyruğu olur” dememişler.

Dayakla sindirilen, sopayla korkutulan, “topuklarına sıkma”yla hizaya getirilen (!) insanlardan daha iyisini beklemek hata olur.

Rüzgar ektik fırtına biçiyoruz!

Hepsi bu!