Sevgi

Gün geçmiyor ki; şiddet haberleri duymayalım, okumayalım. Bütün dünyada yaşanan hâdiselerin yanında Türkiyemiz de bu olaylardan payını alıyor. Yetişkin biri olarak bu da beni çok üzüyor. Belki bunun sebepleri çok ama, bana en mühimi sevgisizlik gibi geliyor. Bütün anne ve babalara sesleniyorum; lütfen çocuklarımıza “sevgi”yi öğretelim. Bunun en etkili yolu, sizin de bildiğiniz gibi örnek olmaktır. Bir de onlara değer verdiğimizi belli edelim ki, onlar da problemlerini bizimle paylaşabilsinler.

İnanıyorum ki bütün anne babalar çocuklarını çok severler. Ama, ancak bazıları sık sık söyleyerek, ona zaman ayırarak belli eder sevgisini. Böyle çocuklar mutlu olurlar, şiddetten de uzak dururlar.

Haydi şimdi çocuklarımıza onları ne kadar çok sevdiğimizi söyleyelim. Onlar kaç yaşında olurlarsa olsunlar, inanın buna ihtiyaçları var.

Sevgi, kine ve nefretlere törpüdür,
Sevgi, kötülüklere settir, örtüdür,
Sevgi kalpten kalbe giden bir köprüdür,
Büyük küçük herkese lâzımdır Sevgi.

Sevgi, huzur ve mutluluğun başıdır,
Sevgi, mutlu yuvanın tatlı aşıdır,
Sevgi, bazen de bir sevinç gözyaşıdır,
Binbir türlü dertlere devâdır Sevgi.

Sevgi, gönülden gönüle giden yoldur,
Sevgi akıt gönlüne, gönlünü doldur,
Sevgi, bazen hasretle sarılan koldur,
Bu dünyada her şeyden güzeldir sevgi.

Sevgi, cıvıl cıvıl çırpınan kuştur,
Sevgi, çok güzeldir sevilmek çok hoştur,
Sevgi,yoksa kalbinde; o insan boştur,
Kalpte yanan bir ateş gibidir sevgi.