Babalar, bekler
Yarın bayram…
Herkes birini bekliyor ve herkes kendisini birinin beklediğini biliyor…
Beklemek ve beklenmek ne muhteşem bir güzellik, değil mi? Ve bu, ne kuvvetli bir bağ…
*
Okulun karşısında bekleyen adam arada bir saatine bakıyordu…
Sonunda okuldan çıktı öğrenciler… Servislere binmeyenler yalnız veya gruplar halinde dağıldılar sokaklara…
Bir küçük delikanlı daha çıktı kapıdan. Orda, tam karşıda bekleyen babasını gördü. Yolu geçip yanına yürüdü…
-Yarın tatil ya baba, dedi. Ders sonunda öğretmen bir şeyler tembih etti… Bayrak töreninde de müdür konuştu…
Babası tebessüm ederek oğluna bakıyordu…
-Yani, biraz beklettim seni galiba…
-Babalar bekler oğlum, dedi adam…
*
-Deminden beri düşünüyorum da, diye söze başladı çocuk… Sen beni hep beklerdin… Anaokuluna giderken gelir beni alırdın… İlkokula başladığım zaman, bazen sınıf kapısında bazen de bahçede beklerdin beni. Seni gördüğümde servise binmeyeceğimi anlar, sevinirdim. Eve seninle gitmek hoşuma giderdi çünkü…
Aslında o zamanlar beni, küçük olduğum için beklediğini düşünüyordum… Fakat orta kısımda da gelip bekledin zaman zaman. Şimdi liseye başladım, işte gene buradaydın ve gene bekliyordun…
-Babalar kaç yaşına gelse de, evlatlarını beklerler oğlum. Ve oğulları kaç yaşına gelse de…
*
-Annemlerin önceden gitmesi iyi oldu değil mi baba? Baksana bütün koltuklar doluydu…
-Evet iyi oldu. Kalabalık günlerde gitmek daha yorucu oluyor… Hadi hazırlanalım artık, terminale girmek üzereyiz…
Biraz sonra, yolculuk sona ermiş ve otobüs boşalmaya başlamıştı. Çocuk önden iniyordu,ki babasına dönüp;
-Baba, dedi… Bak, dedem gelmiş, bizi bekliyor…
Birazdan kucaklaştılar.
-Baba, dedi çocuğun babası. Niye buraya kadar geldin ki, biz gelirdik eve…
-Babalar bekler oğlum. Babalar hep bekler…
*
Yolda yürüyorlardı şimdi.
-Dede, dedi çocuk. Babam beni bekliyor, sen babamı bekliyorsun… Peki ya sen?..
-Beni de bekliyor babam, yavrum…
-Sahi mi? Nerde?..
-Gel göstereyim, dedi gülümseyerek ve biraz da heyecanla…
Tam yakınından geçiyorlardı. İki basamak çıkıp yolun kenarındaki mezarlığa girdiler ve az sonra bir mezarın başında durdular… O zaman;
-Burada, dedi çocuğun dedesi. İşte babam burda…
Uzun yıllardan beri bekliyor. Hem de hep beni bekliyor!..
Babalar hep bekler oğlum…
Babalar bekler!
Muammer Erkul
