Gül be çocuk!

Gül be çocuk!

Gül be çocuk.
Gülmek parayla değil ya!
Çatma hilal kaşlarını öyle
Asma o masum yüzünü.
Ağlama içli içli böyle

Gül be çocuk.
Gülmek o inci dişlerle, bedava!
Kalbin görmemişken henüz yara
Gitmemişken sevdiklerin bir bir
Kalmamışken arkada bir başına

Gül be çocuk.
Gül. Aksini isteyenlere inatla!
Sakın yitirme umutlarını, sakın!
Görmemişken gurbet, üşümemişken
Bakma bana böylesine yorgun, böylesine bıkkın.

Gül be çocuk.
Gülmek sırayla değil ya!
Gül! Henüz mevsim bahardır.
Senin için yanan bir annenle
Sana göğüs geren bir baban vardır.

Gül! Çünkü bazen gülmek, en güzel cevaptır.
Yeri gelir, bir tebessüm, karanlıkları aydınlatır.

Photo: Mostafa Bardisy

İbrahim

Hekim. Yazar, beğenirse çevirir, kod yazarak eğlenir. 2002'den beri internette yazıyor.

Sevebilirsin...

1 Yanıt

  1. kralizasyon dedi ki:

    İşte bu şiir ağlatır.