Halit Akçatepe’nin bir hatırası
” Tiyatrocu arkadaşlarla Ankara Gençlik Parkındaki bir çay bahçesinde oturuyorduk. Bir yere telefon etmem gerektiği için ikide bir kalkıp karşıdaki genel telefona gidiyor fakat, telefondan ses gelmediği için tekrar gelip yerime oturuyordum… Gide gele iyice yorulmuş ve sinirlenmiştim… Sonunda garsona seslendim:
– Kardeşim bir de sen baksana, şu telefondan bir ses geliyor mu ?
– Peki Halit Ağabey, gidip bakayım.
Garson koştu telefonun yanına gitti, ahizeyi kaldırmadan, evet, hiç elini bile sürmeden telefona kulağını dayadı dinledi, dinledi, sonra oradan bana bağırdı:
– Yoo, hiç ses gelmiyor ! “
