Aranan Huzur – Şiir
İki askılık portmanton,
Tenekedense soban.
Merkezden de uzaksan,
Kimine göre yaban.
Kahvaltın süt kaymağı,
Öğün kuru ve soğan.
Kanepen ince minder,
Eskimiş, solmuş yorgan.
Hamarattır hanımın,
Dâim ekmek yoğuran.
Bahçede sebze, meyve,
Kaz, çapala hep idman.
Bir-iki ufak tefek,
Çay, şekerdir alınan.
Ama huzur bir milyon
Bu değil mi aranan!
B.S.
Ne güzel yazmışsınız. Nohut oda bakla sofadaki huzur, içi hizmetçilerle dolu ama huzursuz saraydan kıymetlidir.
Ben de şu an kasabadayım; hayatı yönlendirmek şehre nisbeten daha müsbet, lakin eski havalar nerede? Arar da bulmaz olduk o eskideki safiyeti ve masumiyeti..