Ey Ömrüm

Anlayamıyorum Ey Ömrüm
Bugün günlerden sanki ölüm
Bir mezarlık var kimsenin bilmediği
Oraya gömecekler yorgun bedenimi

İnanamıyorum Ey Ömrüm
Ne kadar da canlıydı oysa gülüm
Gülse, güneş kadar parlaktı gül yüzü
Dokunmadan kurudu bahçemde güz günü

Bilemiyorum Ey Ömrüm
Kulağımda duyduklarım kördüğüm
Sesi, sesim, sessizliğim…
Kimse o, kimsesizliğim

Görüyorum Ey Ömrüm
Hadi git de başlasın o hüküm
Hatalarım var ve ah o pişmanlıklar
Baktığım her yerde alacakaranlıklar

Ey Ömrüm!
Haykırıyorum! Duymuyorlar
Bensizdir o mutluluklar
Her gün biraz eriyorum…
Galiba ölüyorum…

Göktekin Durusoy, 2016