Dolunay
Ay şekli dolunay, mor zeminde sarı safir
Bahçem gül bezeli, bülbüller yine misafir
Meltem esiyor bak, şu bildik iyot kokusu
Kuşlara nazenin, sineklere mütenafir
Taşlıkta salıncak, salınıyor gönülsüzce
Tanıdıktır sesi, gıcırtıları yüzsüzce
Çardak ile yaşıt, ondan daha toy doğrusu
Hep çene çalıyor, çardak dinliyor sessizce
Ihlamur ağacı, yine sürünmüş kokular
Bir nefes çekmeyle, kayboluverir korkular
Bir esim esmeyle, yüreğim ediyor pırpır
Uçuyor sıkıntı, yağıyor en hoş duygular
Ay şekli dolunay, mor zeminde beyaz akik
Bahçemde bülbüller, şu güllerimi müdekkik
Bir adam, bir bahçe; eh bir de inceden yağmur
Hayat kolay değil, fakat söyleyişim rakik.
Mütenafir: Birbirinden nefret eden, ürken. Birbirini görmek istemeyen.
Müdekkik: Tetkik eden, inceleyen.
Rakik: İnce, narin.
