Yazarlardan bayram hatıraları – 1

Bu bayram, yazarlarımızın “çocukluklarına inecek”, unutamadıkları bayram hikayelerini alacağız. İlk hatıramızı almak için Flightnumber_118‘e bağlanıyoruz:

Yine arefe gününden sabahını iple çektiğimiz bayramlardan biriydi. Hani kapı kapı dolaşıp şeker topladığımız bayramlardan biri.

Her bayram olduğu gibi, aynı gün içinde en az üç defa giyerek heyecanımızı yatıştırmaya çalıştığımız bayramlıklarımızı, gece yatmadan önce başucumuza koymuş, yarının gelmesini bekliyorduk. Ve yarın oluyor, bayram geliyordu. Babamla birlikte bayram namazını kıldıktan sonra alelacele kahvaltımsı birşeyler yapıp dışarıya çıkıyorum. Kahvaltımsı diyorum, çünkü sanki komşular kaçacakmış gibi bir an önce kendimi dışarı atmak istiyorum.

Çocukluk heyecanı işte, bütün komşuların ziline tek tek basıp şeker topluyoruz. Yan binadan bir dairenin ziline basıyorum. Çıkan teyzenin bayramını kutlayıp şekerimi alıyorum. Kapı kapandıktan sonra hemen yandaki dairenin ziline basıyorum.

Aynı teyze kapıyı açıyor.

Biz şaşırmış bir halde ne söyleyeceğimizi bilemiyoruz ilk başta. Utangıçlıktan yüzümüzü yere düşürüp bunun nasıl olduğunu düşüneduralım, aynı teyze bize az önce aldığımız şekerden yine ikram ediyor. Az önceki utangaç çocuk gidiyor, yeniden daldırıyorum elimi şeker kâsesine. Tayze şaşırdığımızı anlayıp bizi gülümsemesiyle rahatlatıyor. Neden sonra öğreniyorum ki, iki dairenin arasındaki duvarın bir kısmı kaldırılıp daireler birleştirilmiş. Bizim zillerine bastığımız iki daire de meğerse aynı kişininmiş.

İşte böyle, çocukluğumuzun o güzel günlerine, bir de böyle bir bayram hatırası sıkıştırdık.

Tüm okuyucularımızın kurban bayramını tebrik ediyor, bütün islam alemine hayırlar getirmesini diliyorum.