Ofiste Yakın Oturmak Uyumu Artırıyor
Bir performans görüşmesi sırasında, neden New York’ta yaşayan bir iş arkadaşıyla daha fazla projede işbirliği yapmadığımı soran bir amirim vardı (San Francisco’da yaşıyorum). İşlerin durgun olması, e-posta ile haberleşme imkanı ve dışarda buluşma olanağı emrimize amadeydi; fakat günün sonunda gerçek cevap oldukça basitti: Çünkü ülkenin öbür ucunda yaşıyor.” Sanal araçlarınız ne kadar iyi olursa olsun, ofisiniz dışında projelerde çalışanlarla bağlantı kurmak hızla karmaşık hale gelebilir. Artık, bilim de bu teoriye arka çıkıyor.
Yakın zamanda yayınlanan bir MIT (Massachusetts Teknoloji Enstitüsü) araştırması, fiziksel olarak bir kişiye ne kadar yakın olursanız, onlarla işbirliği yapma ihtimalinizin de o kadar arttığını ortaya koyuyor. Bunu okuduğumda ilk tepkim “Hadi ya!” oldu fakat asıl cevap düşündüğümüz (evet benim de) kadar basit değil.
Açıkçası, aynı ofiste veya en azından aynı şehirde çalışan biriyle başarılı şekilde ortak çalışma ihtimalinizin, ülkenin diğer ucunda yaşayan biriyle başarılı şekilde ortak çalışma yapma ihtimalinizden daha yüksek olduğunu anlamak için araştırma yapmaya falan gerek yok. Ama ofiste nerede oturduğunuz bile uyumunuzu etkileyebiliyormuş.
Araştırmacılar, 2004 ve 2014 yılları arasında MIT Research’ten çıkan 40.358 yayını ve 2.350 patenti incelediler. Bu veriler ışığında, bir kişiye ne kadar yakın oturduğunuzun, onlarla ortak çalışma yapıp yapmayacağınıza hatırı sayılır bir etkisi olabileceğini keşfettiler. Hatta birkaç yüz metre bile önemli.
Claudel, “Sezgisel olarak, mekanla işbirliği arasında bir bağlantı var” diyor. “Bu, şu anlama geliyor: Biriyle mekansal olarak yakınsan, onunla tanışmak, bağlantı kurmak ve birlikte çalışmak için daha çok şansın var.” Şöyle devam ediyor: “Makale ve patentler aracılığıyla bu verilere ulaşmak, özellikle disiplinlerarası işbirlikleri için heyecan verici bir sonuçtu.”
… ve ekliyor: “Bu veriler birçok açıdan Allen Eğrisi’ni doğruluyor.”
Allen Eğrisi nedir? Bu teori, MIT Sloan İşletme Okulu’nda profesör ünvanına sahip olan ve 1977’de yayınlanan “Teknoloji Akışını Yönetmek” (Managing the Flow of Technology) adlı kitabın yazarı Thomas Allen’a ait.
Allen Eğrisi, birinden uzaklaştıkça işbirliğinin ve etkileşimin azaldığını ispatlayan bir eğri. Buna göre, önemsiz görülecek mesafeler, mesela 10 metre bile iş birliği açısından önemli…
MIT çalışmasında; aynı çalışma alanında çalışan insanlar mercek altına alındı. Bu kişilerin, 400 metre uzaklıktaki insanlara kıyasla, aynı bölgede oturanlarla üç kat daha fazla işbirliği yapma ihtimali olduğu bulundu. İki kişi 800 metre uzaklaştığında ise, işbirliği şansı neredeyse yarıya düştü.
Buradan yapacağınız en önemli çıkarım şu: Biriyle ortak bir çalışma yapmak istiyorsanız -bu akademik bir çalışma ya da bir parti organize etmek olabilir- başarının ilk adımı o kişiye fiziksel olarak yakın olmaktır.
