Kuzenler Toplantısı
Geçtiğimiz cumartesi bir ilçelerarası kuzenler buluşması etkinliği daha yaşandı. Eda, Banu, Aynur, Nurcan ve ben. Annelerimiz de kaymak tabakayı oluşturdu. Bazen onlarsız daha çok kaynatıyoruz diye düşünsek de, onlarla da mutluyuz. Onlar bizim kraliçelerimiz.
Her neyse şimdi gündemden söz edelim. Banu’daydık bu defa. Banu evinde tadilat yaptırmıştı kısa süre önce. Klasik salon takımlarını kaldırmış. Spor bir köşe takımı almış yerine. Salonun duvar kağıtları da aynı renk iki ayrı modelden oluşuyor. Klasik halı ve avizeyi de uygun modellerle değiştirmiş. Sanki, geçmişten gelen sallanan koltuğunda oturan bilgili olgun amca gitmiş, yerine bacağında kot, sırtında deri mont, saçları jöleli bir genç gelmiş. “Ah Banu niye böyle bir şey yaptın!” diyemedim. Zaten olan olmuş. Desem ne işe yarardı ki kuzenimi üzmekten başka?
Ayrıca zevkler ve renkler tartışılmaz diye bir söz vardır. Ev de onların, karar da…
Tabi yıllar sonra tekrar klasik mobilyalara dönmek isterlerse, yüksek bir fiyat ödemeleri gerekir. E ne diyelim, hayırlısı olsun.
İkinci gündem maddesi ise, Eda’nın kızı Şeyda’ydı. Pembe güpür elbisesinin içinde elden ele kapışıldı. Daha sekiz aylık ama rakiplerine karşı açık ara önde. Neden derseniz, onlar erkek çünkü.
Biraz da alışverişten bahsettik. Nurcan’ın annesi memleketten halis tereyağı getirmiş. İsteyene balkabağı da göndereceğini söyledi. Kabaklı börek geldi aklımıza. Kabak rendesini toz şekerle karıştırıp, bu içi yufkaların arasına serperek rulo şeklinde sarılan bir geleneksel börek türü. Hepimizin çocukları bayılıyor buna. Ama annelerimizin el lezzetlerini yakalayamadık daha bu konuda.
İkramalara gelince, hanım günlerinin vazgeçilmezi kısır, ayrıca börek ve tavuk göğsü. Hepsi de çok lezzetliydi. Ellerine sağlık kuzen!
Vakit nasıl geçti hiç anlamadık inanın. Kocalarımızdan neler çektiğimizi anatamadan dağıldık. Düşünün yani ona bile fırsat bulamadık. Neyse dilimizden kurtuldular bu defa.
Aklıma gelen iki satırı yazmadan geçemedim.
Ara sıra buluşmak güzel oluyor.
Kuzenler deşarj olup moral buluyor.
gerçekten de annelerimizin lezzetine ulaşamıyoruz. bizim kızlarımız daha da şanssız bence onlara öğretecek bizim annelerimiz gibi bir eğitmenleri yok.
Kocaları çekiştiremeden toplantının dağılması büyük eksiklik olmuş kardeş. Belki telefon trafiğiyle eksikliği gidermişsinizdir.