Haram yemeyen ordu!

Osmanlı ordusu, Yavuz Sultan Selim Han’ın kumandasında Mısır seferine çıkmıştır. Yol üstünde bir bağ vardır ve onun yanında geçilecektir. Bağ salkım salkım üzümlerle, kırmızı kırmızı elmalarla doludur.
Yavuz Sultan Selim Han endişelidir. Bir düşünce kaplar:

“Acaba askerim, sahibinden izinsiz üzüm ve elma koparıp yer mi?”
Sonra yeniçeri ağasını huzuruna çağırır ve emir verir:

“Ağa! Fermanımızdır. Bütün yeniçeri, sipahi, azap askerlerinin heybeleri yoklansın. Heybesinden bir elma veya üzüm salkımı çıkan asker, derhal huzuruma getirilsin.”

Bu emir üzerine her bohça, çıkın, torba aranır. Ama bir tek kişide bile elma veya üzüm çıkmaz. Bunu işiten mübârek padişah sevinir. Ellerini açarak:

“Allah’ım, sana sonsuz hamd-ü senâlar ederim. Bana haram yemeyen bir ordu ihsân eyledin. Eğer askerlerimin içinden bir tek kimse, sahibinden izinsiz meyve koparıp yeseydi, Mısır seferinden vazgeçerdim.” der.

Sonra yeniçeri ağasına dönerek der ki:

“Çünkü ağa! Haram yiyen bir orduyla beldelerin fethi mümkün olmaz.”