Ağlamak
Yanlış konuşmuşlar.
Tadı alabildiğine acı ve burukmuş.
Bizden saklamışlar.
Ağlamak, göze ait dediler ya bize.
Alabildiğine kandırmışlar!
Ağlamak, göğsün tam orta yerine aitmiş oysa.
Ustaca unutturmuşlar.
Ne gözlerime aitti, ne de tuzluydu.
Bugün ağladım. Gözyaşlarım gönlüme aktı.
Her zerresi alev oldu, yüreğimi yaktı.
Şimdi biliyorum ağlamayı.
Artık kandıramazlar!
Ağlamayı hatırladım,
Artık asla unutturamazlar.