Tansiyon

Şiirde hece ölçüsünün yılmaz savunucusu, gündelik olayları mısralara dökerek okuyucularına sunmayı ve hayatlarımıza ayna tutmayı görev edinmiş gönül elçisi, zengin kafiyenin Türkiye temsilcisi, misafir yazar Buket Sarmaşık ilk şiiriyle Opereyşın’da. Okuyoruz…

Annem aradı beni,
Tansiyonu zıplamış.
16’yı görünce,
Yüreciği hoplamış.

Biraz bize uğradı.
Tansiyonuna baktık.
Limonlu çay içti o.
Hem de kahvaltı yaptık.

İşine gitmiş babam.
Annemden haberi yok.
Tansiyonu duymadı,
Yoksa merak eder çok.

Neyse uzatmayalım…
Annem biraz açıldı.
Ortam rahatlayınca,
Hasbihale geçildi.

Konuştuk ordan burdan.
Alınmıştı birine.
Takma kafana, dedim
Bırak kendi hâline.

Hiç düşünme bunları,
Zaman en iyi ilaç.
Unutulur hep bunlar.
İnsan insana muhtaç.

Fazla söz söylenmiyor.
Hemen alınıverir.
Yumuşamışken ortam,
Yoksa tekrar gerilir.

Çocuk gibidir bazen,
Fazla hayal kuruyor.
Çevresindeki herkes,
Peki desin istiyor.

İyi de canım benim,
Yok ki böyle bir dünya.
Her isteğimiz olsun!
Bu olur ancak rüya.