İngilizlerin Almanya’yı Şarbonla Kaplama Planı

Kod adı “Vejetaryen Harekatı” olan gizli bir program ne kadar ölümcül olabilir? O kadar ölümcül ki, bir kez hayata geçirilse, milyonlar ölecek ve binlerce metrekarelik Avrupa toprağı bugün hala kullanılamaz halde olacaktı.

TEK BAŞINA

1 Eylül 1939’da Adolf Hitler Polonya’yı işgal ederek 2. Dünya Savaşı’nı başlattı. Almanya batıdan saldırdı, 16 gün sonra ise Sovyet diktatörü Joseph Stalin, Hitler ile yaptığı gizli bir anlaşma ile doğudan işgale başladı. Polonya savaşmaya devam etti… Fakat hiç şansı yoktu. Polonya 6 Ekim’de teslim olmasıyla birlikte haritalardan silindi. Toprakları Almanya ve SSCB arasında paylaşıldı.

Polonya’nın parçalanışı, Nazilerin hızlı zaferler silsilesinin başında geliyordu: Danimarka, Norveç, Belçika, Lüksemburg, Hollanda, Fransa….

Daha sonra 10 Temmuz’da Hitler, İngiltere Adaları için hazırladığı işgal planı Denizaslanı Harekatı’na hazırlık olarak İngiltere’yi bombalamaya başladı. İngilizler tehdit ile neredeyse tamamen tek başlarına yüzleştiler.; O zamana kadar Batı Avrupa’daki diğer bütün ülkeler ya Almanya’ya yenik düşmüşlerdi ya da onunla müttefik olmuşlardı veya Hitler’in gazabından korunma umuduyla tarafsızlıklarını ilan etmişlerdi. Birleşik Devletler bile resmi olarak tarafsızdı, Başkan Franklin D. Roosevelt tecrit yanlıları tarafından Amerika’nın savaş dışında kalması için olağanüstü bir baskı altındaydı. Gönderebileceği küçük yardım ise Kuzey Atlantik’te kol gezen Alman U-botları tarafından tehdite uğramıştı.

AŞIRI ÖNLEMLER

Baskın tehdidinin belirmesiyle Başkan Winston Churchill, Porton Down’a yeni emirler verdi. Porton Down, 1. Dünya Savaşı’nda güney İngiltere’de kurulan ve askeri silah olarak zehirli gaz çalışması yapan gizli bir askeri tesisti. Tesis, Almanlar 1915’te savaşa klor gazını kattıklarında kuruldu, Porton Down’daki çalışma da o günden beri devam etti. Peki Churchill’in başlatmak istediği yeni proje neydi? “Ölümcül şarbon hastalığını savaşta kullanmanın bir yolunu bulmak.” Vejetaryen Harekatı, biyolojik savaş programının sonucunda ortaya çıkmıştı.

DOĞAL AFET

Şarbon, toprakta yaşayan bacillus antrachis bakterisinden ortaya çıkan bir hastalığın adıdır. Bakterinin tohumsu sporları bir insanın derisindeki bir kesikten içeri girerse (hastalığın deri şarbonu adıyla bilinen bir biçimi), hastalık yüzde 20 oranında öldürücüdür.

Sporlar yenildiğinde veya solunum yoluyla alındığında, tehlike çok daha büyüktür. Gastrointestinal şarbonun, sporları yiyen kişiyi öldürme ihtimali yüzde 60, inhalasyon şarbonunun kurbanlarını öldürme ihtimali ise yüzde 95’tir. Modern tedaviler ölüm oranlarını önemli bir ölçüde azaltmıştır. Fakat bu tedaviler 1930’lu yıllarda mevcut değillerdi.

GÖKYÜZÜNDEN GELEN ÖLÜM

Şarbon sporları otlayan hayvanlar tarafından yenildiğinde, enfeksiyon kapan hayvan ölmese bile eti yenilmez hale gelir. Çünkü hastalık, eti tüketen herkese bulaşacaktır. Porton Down’daki bilim adamlarının odaklandıkları nokta, Alman et teminini alt üst etmek için, Kuzey Almanya’dan büyük sürüler halinde otlayan sığır sürülerini yok ettikleri bir plan geliştirmekti ve geliştirdiler de. Bunu, Kraliyet Hava Kuvvetleri bombardıman uçaklarının, çayır ve otlak alanlara şarbon bulaşmış “sığır kekleri” (genellikle sığırların beslendiği konsantre diyet takviyeleri) bırakması ile başaracaklardı. Kek yiyen sığırlar, birkaç gün içinde ölüyorlardı; tıpkı sığır veya kek ile temas eden binlerce -hatta belki de milyonlarca- Alman gibi. Alman et temininin bir kısmı bir kez zehirlenmiş olarak gösterildikten sonra, Porton Down’dakilerin düşündüğüne göre, ülkenin tüm et teminatından şüphelenilecekti. Korkmuş Almanlar et yemekten tamamen kaçınacaklar, (isim bu yüzden Vejetaryen Harekatı idi) ve bu da savaş zamanı gıda kıtlığını ve Almanların morallerini daha da kötü yapacaktı.

KUTULAR DOLUSU

Porton Down’daki yetkililer, bir tedarikçiye beş milyon kek yapılması için yeterli hammadde talimatı verdi. Daha sonra Londra tuvalet sabunu üreticisi ile malzemeyi yaklaşık bir inç kalınlığında ve parça başı ağırlığı bir onsu geçmeyecek şekilde ayrı ayrı kekler halinde bölmesi için bir sözleşme yapıldı. Sonunda, Porton Down gizli tesise gelip Tarım Bakanlığı tarafından laboratuvarda üretilen sığır keklerine şarbon sporları enjekte etmek amacıyla -hepsi kadın olmak üzere- bir düzine sabuncu tuttu.

1944 ilkbaharına kadar her birine şarbon pompalanan beş milyon kek imal edilmişti, ayrıca onları kuzey Almanya’ya bırakacak olan modifiye RAF bombacıları da hazırdı. Porton Down’ın planlamacıları, bombardıman uçaklarının Almanya üzerinden hedeflerine ulaşmalarının yaklaşık 18 dakika alacağı tahmininde bulunuyorlardı. Vardıklarında 20 dakikalık bir bombardımanda, her iki dakikada bir 400 kek bırakarak toplamda 4.000 kek bırakmış olacaklardı. Görevde 12 bombardıman uçağı kullanılırsa, bırakılacak kek sayısı 48.000’i bulacaktı. İşleri bittikten sonra, kuzey Almanya’daki otlak bölgelerin çoğuna şarbon bulaşmış olacaktı. Aynı zamanda, Almanya’nın diğer bölgelerinde gelecek bombardımanlarda kullanmak üzere artakalan milyonlarca sığır keki olacaktı.

Porton Down’ın biyoloji bölümü başkanı Dr. Paul Fildes, gözlemlerini şöyle anlatmıştır: “Gür bahar çimlerinin azalmaya başladığı dönemde, sığırlar açık otlak alanlarında yakalanmalılar. Denemelerimiz sonucunda bu tabletlerin sığırlar tarafından çok kısa bir süre içerisinde bulunup tüketildiğini gördük.”

Şarbon sporları toprakta bir yüzyılı aşkın bir süre boyunca canlı kalabildiğinden, zehirlenen araziler nesiller boyunca yaşanmaz halde kalacaktı. Gelecek yıllar boyunca hiçbir sığır orada gezemeyeceği gibi, hiçbir insan da oraya ayak basamayacaktı.

HAZIR, BAŞLA…

Winston Churchill için geriye kalan tek şey “Vejetaryen Harekatı”nın devam emrini vermekti.

Emir asla gelmedi. Peki neden? Çünkü o zamana kadar savaş kesin olarak Almanya’nın aleyhine dönmüştü. Hitler’in İngiltereyi karadan istila etme planı “Denizaslanı Harekatı” hiç faaliyete geçmedi. İngiliz Savaşçıları istila öncesi havada öyle çok Alman uçağı vurdu ki Hitler planı askıya almak durumunda kaldı. Bunun yerine, gözlerini Rusya’ya çevirdi ve 22 Haziran 1941’de eski müttefikini ani bir saldırıya maruz bıraktı.

Hitler kış bastırmadan Moskova’yı ele geçirmekte başarısız oldu. Yeterli kıyafet ve donanıma sahip olmayan askeri birliği sığınak bulmak yerine, açık kırsal alanda Rusya’nın acımasız soğuğuna maruz kaldı; binlerce kişi ya öldü ya da donma nedeniyle sakatlandı. Moskova asla düşmedi, bahar itibariyle Ruslar toparlanarak Almanları geri püskürmeye başladılar. Ardından 7 Aralık 1941’de Japonya, Pearl Harbor’u bombalayarak Amerika’yı savaşa soktu. Elleri artık tecrit yanlıları tarafından bağlanmayan Başkan Roosevelt şimdi Büyük Britanya’yı komutasındaki tüm askeri güçle destekleyebilirdi.

Hitler’in Stalingrad şehrini alma teşebbüsü Şubat 1943’te başarısız olunca, Almanların Rusya’ya karşı ilerlemesi tamamen duraksadı. Savaşın geri kalanı boyunca, Ruslar Nazileri acımasızca Almanya’ya doğru geri püskürttü. İtalya’nın Müttefik istilası Temmuz 1943’te gerçekleşti; daha sonra 6 Haziran 1944’te yapılan D-Day’de, Müttefiklerin uzun zamandır beklenen Fransa istilası başladı.

TEŞEKKÜRLER AMA KALSIN

Büyük Britanya’nın hayatta kalması artık söz konusu bile değil, diğer yandan Almanya’nın yenilgisi ise an meselesi… 1944 yılının ilkbaharında Winston Churchill Vejetaryen Harekatını devreye sokma kararından vazgeçti. 1945’te savaşının sona ermesiyle, beş milyon sığır keki Porton Down’daki bir yakma fırınına atılarak yok edildi.

Binlerce kilometrekarelik bir şarbon saldırısının ne kadar ölümcül olabileceği konusundaki şüpheler, İngilizlerin savaş boyunca gerçekten şarbon kullandıkları tek yer olan Gruinard Adası’nda akıllardan atılmış bulunuyordu. İngilizler savaşın başlarında, İskoçya’nın kuzeybatısındaki kıyılardan bir mil uzaklıkta olan bu 520 dönümlük adayı talep etmişlerdi. Ardından 1942 ve 1943’te adayı şarbon bombaları için bir deney sahası olarak kullandılar. Deneyde 60 koyun sıra halinde ipe bağlandı ve şarbon bombası rüzgarın tersi yönde patlatıldı. Şarbon sporlarını soluyan koyunların hepsi birkaç gün içerisinde öldüler.

60 şarbon bulaşmış koyundan kendi canınıza zarar gelmeden kurtulmak isteseydiniz bunu nasıl yapardınız? Porton Down bilimadamları koyunları adadaki bir uçurumdan aşağı attılar ve sonra da onları uçurumu dinamitle havaya uçurarak gömdüler (veya öyle yaptıklarını umdular) Fakat koyunlardan biri suyun içine düştü, İskoç topraklarına kadar geldi ve bir kumsalın kıyısına vurdu. Orada bir köpek tarafından kısmen yenildi. Köpek öldü fakat öncesinde şarbonu yedi inek, iki at, üç kedi ve elli tane de koyuna bulaştırmıştı; onların da hepsi öldü. Hayvanların sahibi çiftçilere anında yapılan ödemeler, kazanın üstünü örttü ancak 1980’lerde köpekleri, inekleri, atları, kedileri ve koyunları öldüren şeyin ne olduğu sonunda açığa çıktı.

GİRİLMEZ

İngiliz hükümeti savaşın başında Gruinard Adası’nı talep ettİğinde, adayı savaş bittiğinde şarbon sporlarını ortadan kaldırarak sahiplerine geri vermeyi planlamıştı. Ancak sporları temizlemeye yönelik birkaç girişim başarısız oldu ve 1946’da hükümet pes etti. Adayı doğrudan satın alarak halkın uzak durması konusunda talimat verdi. Mesajın öneminin anlaşılması için Gruinard kumsallarına üzerlerinde korkunç işaretler olan tabelalar yerleştirdi. Tabelalarda şöyle yazıyordu:

BU ADA DENEY ALANI OLUP DEVLET MÜLKİYETİNDEDİR. TOPRAĞA ŞARBON BULAŞMIŞTIR, AYAK BASMAK TEHLİKELİ VE 1987 SAYILI KURAL GEREĞİNCE YASAKTIR.

BELKİ BİR GÜN

Hükümet,”insanların ve hayvanların yaşaması için uygundur” diyebilmenin bir yolu bulunursa, adayı £500’a (bugün yaklaşık 620 $) kendi sahiplerine geri satacağına söz verdi. Sonrasında yıllar boyunca Porton Down bilim adamları adayı düzenli olarak ziyaret ettiler ve şarbon sporlarının orada olup olmadığını görmek için toprak örnekleri aldılar. Sporlar oradaydılar.

Nihayet 1980’lerde hükümet, sporların doğal olarak yok olmasını beklemekten vazgeçti. Toprağın en çok şarbon bulaşmış üst tabakasından tonla toprak taşıdılar ve geri kalan sporları öldürüp öldürmeyeceğini görmek için adanın yeraltı sularına 280 ton formaldehit enjekte ettiler. Ayrıca adaya yeniden koyun da getirdiler. 1990’da bu koyunlar hayatta kalmayı başarınca ve taze toprak numuneleri hiçbir şarbon belirtisi göstermeyince korkunç tabelalar kaldırıldı ve adanın gerçek sahiplerinin torunlarına, söz verildiği gibi, adayı £500’a yeniden satın almaları için izin verildi.

BİZİ İZLEMEYE DEVAM EDİN

Ee, hikaye burada bitiyor mu? İngiliz Hükümeti buna inanıyor (veya öyle olduğunu umuyor). Fakat Savunma Bakanlığı, Gruinard Adası’nda şarbonun gelecekte meydana getirebileceği olası mağduriyeti telafi etmek için bir fon oluşturdu bile.