Bu yazıyı okuyabilecek kadar özgür müsün?

Sana çizilen sınırlar içinde yaşarken, sana sunulandan tercih yaparken ne kadar özgür olabilirsin?

Dünya küçülüyor. Ülkeleri ayıran sınırlar sadece siyasilerin endişe ettiği bir kavrama dönüşmüş halde. Ortak kültür anlayışı dünyayı sarıyor. Artık milletlerin kendi değerleri, yerini yerkürede yaşayanların ortak kültürüne bırakıyor. Kafası yeterince çalışan ülkeler kendi paylarını artırıyor. Ama her mini kültür bi şekilde kayboluyor.

En bilinçli geçinenler bile yozlaşma dediğimiz bu akıma kapılmış durumda. İtalyalı bir adamın tasarımını moda diye beğenirken, Hindistanlı birinin sözlerini kendine pusula yapıyor. Kendine ait gibi gördüğü bu kararlar; kendisini içinde bulunduğu kültürden ayırmaya yetse de, aslında belki de daha büyük bir klişenin içine atıyor. Marjinalleşirken sıradanlaşıyoruz.

Bizim için verilen kararlardan, sunulan alternatiflerden birini seçtiğimizde kendimizi özgür hissediyoruz. Yazılıya istediğimiz sorudan başlamak, alışverişte taksit sayısını belirleyebilmek bizi hür kılıyor (!). Meslek kalıpları, iş tanımları arasında kısılmış olduğumuzun farkında değiliz. Kumanda elimizde olunca televizyona hükmettiğimizi sanıyoruz. Bir partiyi, takımı ya da müzik grubunu seçince, sadece bizi sürükleyecek olanlar belirlenmiş oluyor. Biri değil öteki.. Özgürlükler açısından fark etmiyor.

Var olan seçeneklerden birini seçmek özgürlük olarak yetiyor. Yeni bir seçenek üretmeyi kimse düşünmüyor. Ama işler her zaman yolunda gitmiyor.

Her şey yolunda iken görülmeyen sinsi dev yüzümüze soğuk nefesini üflediğinde ise suçluyu farkediyoruz. Ama sistem adındaki bu canavara karşı bile dürüst olamıyoruz. İşimize geldiğinde en yakın dost, bizi ısırdığında ise baş belası diyoruz.

Sisteme girmeden önce ondan haberimiz olmuyor. Sistemin içindeyken karşı çıkamayacak kadar ona muhtaç hissediyoruz. Sistemin dışına çıktığımızda ise mücadele için bir sebep bulamıyoruz.

Şimdi… Bir başlığa bakıp buraya kadar geldiysen, ne kadar özgürsün?