Kilo vermenin yolu

Kilo vermenin yolu

Kuzenim Ayça’yla sözleştiğimiz gibi annemim oturduğu evde buluştuk. 7 yaşındaki oğlu Fırat da geldi.

Derin dondurucular çıkalı ev gezmeleri daha bir kolaylaştı. Artan poğaçalar, kekler, börekler, açmalar hemen dolaptaki yerini alıyor. Misafire çıkarılıveriyor.

Aslında komşularla hediyeleşmeye biraz zararı var tabii ki. “Birazcık da komşuma ikram edeyim. O da tadına baksın” yerine “Aman dolaba atalım da misafir gelince çıkartırız” deniyor. Böylece hem hediyeleşmekten mahrum kalıyoruz hem de birazcık da olsa bayat ürün kullanmış oluyoruz.

Hiç kimse ilk günkü tadında durduğunu söylemesin inanmam. O fırından çıktığı zamanki mis gibi kokusu ve lezzeti asla olmuyor.

Benim çocukluğumda habersiz bile gitmiş olsak, 1 saat içinde en az 2 çeşit ikram çıkartırdı hamarat teyzeler.

Bir Huriye teyze vardı arkadaşım Türkan’ın annesi. “Malzeme olduktan sonra, ne var ikram hazırlamaya” tezinin yılmaz savunucularındandı. Çatkapı gitsek bile hemen mutfağa gider diğer keklere nazaran gökdelen gibi kabarmış mis kokulu kekle çok lezzetli olan kısırını yapıp ortaya getiriverirdi.

Tabaklar da iki büyük parça kek ve bolca kısırla dolu olurdu.

O zaman küçük servis tabakları kullanılırdı. Zaten bu da kanayan yaralarından zamanımızın. Şimdilerde neredeyse her evde en az 4-5 çeşit ikram hazırlayıp büyük servis tabaklarıyla sunulmaya gayret ediliyor. Bazen bu 8-9 çeşidi bile buluyor. Sonra da bir yandan o kadar çeşidi yemeye çalışıp diğer yandan kilo problemleri konuşuluyor.

Birkaç kez ‘tabaklardan başlamak lazım’ diye çözüm üretsem de faydasız. Ee ne yapalım? Kilosuna dikkat etmek isteyen az yer olur biter gibi geliyor. Ama dünyada o kadar insan açken abartıyı bırakıp insanlara yardım etmeliyiz diye düşünüyorum.

Ayça’yla annem ve küçük Fırat güzel bir kahvaltı ettik. Fırat’la yumurta kırma yarışı yaptık, o kazandı ve çok mutlu oldu.

Aslında bahçesiz evde oturan çocuklara acıyorum. Benim çocukluğum bahçeli bir evde geçti. Arkadaşlarımla bahçede oynar, deşarj olurduk, akşama kadar. Büyük şehirlerde çocuklar en fazla, anne babalarıyla biraz parka ya da çeşitli yerlere gidebiliyorlar.

Ayça’yla Fırat’ın park saati, benim de evde yemek hazırlama saatim geldiği için ayrıldık annemden.

Anne ziyareti severek yaptığımız bir görev. Kuzenimle beraber olmak ise ayrı bir güzellik. Bugün ikisini bir arada yaşadım. Küçük Fırat’ı da sayarsak üçü bir arada.

Sevebilirsin...

2 Yanıt

  1. İpek sari dedi ki:

    Bence de tabakların küçülmesi lazım.Buket hanımı kutluyorum tesbitleri icin

  2. Buket sarmaşık dedi ki:

    Teşekkür ederim güzel görüşleriniz için.