İnan ki, yeter…

İnan ki, yeter…

Kimsenin olmadığı bir yerlerde;
Koşmak istiyorum gidebildiğim yere kadar…
Yorulunca durup, sesim kısılıncaya kadar bağırmak,
Sonra yere kapanıp, gözyaşımın son damlasına kadar ağlamak,
En sonunda olduğum yerde uyumak ve hiç ama hiç kalkmamak istiyorum…

Mal makam değil ki hayalimi süsleyen…
Bitmesin istediğim rüyada;
Çayım demli,
Gözlerim nemli…
Mevsimlerden sonbahar,
Dışarıda ince bir rüzgar…
Elimde kalem önümde kağıt olsun…

İnan ki; yeter…

Sevebilirsin...